ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت یکی از انواع ارتودنسی است .مهم ترین قسمت این نوع درمان برای اکثر بیمارانی که از درمان ارتودنسی استفاده می کنند، قرار دادن بریس های ثابت ارتودنسی است که معمولا از نوع فلز و به رنگ نقره ای می باشند.

اما در کنار این بریس های فلزی ثابت و قدیمی، انواع دیگری از بریس ها موجود هستند که برای کاربردهای متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند. بریس های سرامیکی، بریس های دیمون یا خود تنظیم و بریس های پشت دندانی از سایر بریس های ثابت به شمار می شوند.

تفاوت بریس های ثابت و متحرک

تفاوت بریس های ثابت با بریس های متحرک در این است که، بریس های ثابت با استفاده از بندهای فلزی و چسب مخصوص به دندان ها متصل شده و در اکثر موارد، امکان خارج کردن آنها از دهان بیمار تا پایان دوره درمانی ارتودنسی وجود ندارد.

اما بریس های متحرک مانند الاینرهای شفاف، باید روزی 22 ساعت در دهان قرار داشته باشند و در این صورت، بیمار می تواند در مواقع لزوم آنها را از دهان خود خارج کند. تفاوت اصلی و مهم بریس های ثابت و متحرک در این است که الاینرهای شفاف و بریس های متحرک تنها می توانند مشکلات جزئی تا متوسط دندان را درمان کنند. در حالی که، بریس های ثابت توانایی اصلاح مشکلات و ناهنجاری های پیچیده دندان ها و فکین را دارند.

انواع روش های ارتودنسی ثابت

بریس های ثابت فلزی

در زمان های گذشته و تا چند سال پیش، برای درمان انواع مشکلات و ناهنجاری های دندان ها و فکین از بریس های ثابت فلزی استفاده می شد. اما امروزه، این بریس ها سبک تر از گذشته و از جنس استیل ساخته می شوند. بریس هاس فلزی یک سری براکت دارند که روی هر دندان نصب می شوند.

این براکت ها به وسیله سیم های ارتودنسی به یکدیگر متصل شده و در نهایت، باعث ایجاد فشار به دندان ها می شوند. در این صورت دندان به آهستگی حرکت کرده و در موقعیت صحیحش قرار می گیرد.

بریس های خود تنظیم یا دیمون

بریس های خود تنظیم همانند بریس های فلزی عمل می کنند و تنها تفاوتشان با بریس های فلزی، جنس براکت های دیمون است که از سرامیک شفاف و روشن ساخته می شود. به دلیل اینکه این بریس ها نسبت به بریس های فلزی کمتر تشخیص داده می شوند، در بین افراد بزرگسال و آنهایی که ظاهر بریس ها برایشان اهمیت دارد، از محبوبیت بیشتری برخوردارند.

بریس های لینگوال یا پشت دندانی

برخلاف دو نوع دیگر بریس های ثابت، این نوع از بریس ها روی سطح داخلی دندان نصب می شوند و از دید عموم مخفش هستند. این بریس ها تاثیر زیادی روی درمان می گذارند و به همین دلیل، پزشکان معمولا این روش را به بیماران خود پیشنهاد می دهند. اما نصب بریس های پشت دندانی کمی مشکل است و نیاز به تبحر زیادی دارد. همچنین این بریس ها ممکن است مشکلاتی اعم از دشواری درتکلم، درد زبان و عدم تواناییتمیز نگه داشتن بریس ها را داشته باشند.

مزایای ارتودنسی ثابت

استفاده از انواع روش های ارتودنسی ثابت مزایای زیادی را به همراه دارد که این مزایا عبارتند از:

بریس های ثابت می توانند به طور گسترده و برای تمامی دندان ها مورد استفاده واقع شوند.
برای تمامی ترمیم هایی که با هدف تشکیل قوس انجام می شوند، مناسب هستند.
طول دوره درمانی ارتودنسی با استفاده از بریس های ثابت کوتاه تر است و این طول دوره برای بیماران نیز قابل کنترل می باشد.
ترمیم دندان ها با استفاده از بریس های ارتودنسی ثابت به سرعت انجام می شود.
نسبت به بریس های متحرک، در نتیجه ی رسیدگی غلط و یا کوتاهی در همکاری توسط بیمار، کمتر آسیب می بینند و کمتر دچار تخریب می شوند.
همزمان با روند درمانی ارتودنسی، دندان ها نیز به تدریج صاف می شوند.

معایب ارتودنسی ثابت

در کنار تمام مزایایی که برای این درمان گفته شد، یک سری معایب نیز در استفاده از روش ارتودنسی ثابت وجود دارد. معایب درمان ارتودنسی ثابت عبارتند از:

غیر قابل کنترل بودن میزان فشار وارده روی دندان ها به صورت عینی
بدون وقفه بودن عملکرد بریس ها و در واقع، بدون وقفه بودن فشار وارده بر دندان ها
امکان آسیب های بافتی مانند تحلیل ریشه و یا کوتاه شدنرگ های الوئولار در طول دوره درمانی ارتودنسی
احتمال کرم خوردگی و پوسیدگی در دندان ها به دلیل محدودیت در تمیز نگه داشتن آنها
انجام عکس برداری ها و رادیوگرافی های لازم به صورت مداوم
ایجاد ظاهری ناخوشایند

مراقبت و نگه داری از ارتودنسی ثابت

پس از اینکه بریس ها روی دندان قرار می گیرند، مهم ترین عامل که روی درمان نیز تاثیرگزار است، رسیدگی به دندان ها از طریق مسواک زدن و استفاده مداوم از تمیز کننده های بین دندانی است. همچنین در طول دوره درمان فرد باید به فضاهای بین بندهای ارتودنسی و لثه توجه داشته باشد و به این نواحی نیز رسیدگی کند.

تجمع غذا بین بند ها و سیم های ارتودنسی در نهایت، باعث ایجاد لکه، پوسیدگی و بوی بد دهان می شود که روی درمان ارتودنسی نیز تاثیرگزار است. در نتیجه، توصیه می شود که بعد از هر وعده غذایی و به صورت صحیح مسواک بزنید. خمیردندان، مسواک و شوینده های مخصوص برای دوران ارتودنسی وجود دارد که می توانید آنها را تهیه کنید.

نوع تغذیه در دوران ارتودنسی

علاوه بر آن، جلوگیری از خوردن برخی غذاها نیز در دوره ارتودنسی بسیار اهمیت دارد. به همین دلیل، شما باید نکات زیر را در رابطه نوع تغذیه در دوران ارتودنسی رعایت کنید:

از خوردن غذاهای سخت و ترد خودداری کنید.
از جویدن تکه های سفت پیتزا، یخ، سیب زمینی سرخ کرده ترد و حتی چیپس پرهیز کنید.
تاحد امکان، از انواع پفک در دوره ارتودنسی استفاده نکنید. در غیر این صورت، بلافاصله بعد از خوردن پفک دندان هایتان را مسواک بزنید.
از خوردن آبنبات های سخت و حتی ته مداد و خودکار و جویدن ناخن نیز خودداری کنید.
خوردن غذاهای چسبناک مانند تافی ها، کارامی و آدامس های بادکنکی در دوره درمان ارتودنسی توصیه نمی شود.